กลับมาถึงบ้านก็ยังไม่เอาเข้าประจำการที่คาเฟ่หลังคามุงจาก นำมาประกอบลองตีอยู่ที่บ้านสองสามวัน เสียงไม่ดีครับมันก้องไม่มีสำเนียงของกลองเลยครับ ทีนี้ผมก็ใช้จินตนาการของผมเองครับเรียกว่าจินตนาการในการแต่งกลองครับ
เริ่มจากเบสดรัมหนังกลองก้องก็ต้องหาอะไรยัดเข้าไป ถ้าจะหมอนยัดข้างในมันธรรมดาพอดีตอนนั้นทีมงานทำห้องอัด ไปเจอเข้าพอดีครับฟองน้ำรังไข่ ผมเคยเอาฟองน้ำสำหรับถูพื้นที่เป็นก้อนหนาๆใส่มาก่อนแล้วครับแต่เป็นชุดอื่นไม่ใช่ของผมดังดีเหมือนกันแต่หลายบาทเพราะต้องใช้หลายก้อนบุรอบกลองเลยครับจนถึงหนังหน้ากลองครับให้ฟองน้ำยันหนังกลองเอาไว้เสียงแน่นดีครับ แต่ความรู้สึกของผม มันไม่กังวานครับทึบไปแต่มิกซ์ออกมาแล้วสุดยอดครับ
เหมือนเสียงกลองที่ออกจากห้องอัดยังไงยังงั้นเลยครับ แต่ตอนเราตีถ้าเราตีในห้องเล็กๆ ไม่เหนื่อย แต่พอตีเวทีกลางแจ้งหรือเวทีใหญ่ๆ เหนื่อยครับมันไม่ได้ยินเสียงของตัวเอง เพราะพวกผมเล่นดนตรีไม่เคยมีลำโพงมอนิเตอร์ครับ วงคนยากครับ
ก็เลยไม่เอาฟองน้ำก้อนที่ใช้ถูพื้นมาบุ ได้ฟองน้ำบุซับเสียงห้องอัดก็เลยนำมาบุข้างในตัวกลองมากลองเหยียบกระเดื่องกลองดู เสียงที่ออกมาหน้าตู้ลำโพงชุดหน้าดีครับออกครบทุกโทนเสียงครับทั้งทุ้มกลางแหลมแล้วลงลึกด้วยครับ (บุเหมือนในภาพประกอบนี้ ตอนนี้จ้าวนี้ได้จดลิขสิทธิ์แล้วครับ แต่ผมทำมาสิบกว่าปีแล้ว)
