ไปดูกะตามาแล้วที่สนามหลวงตอนนั้นยังอายุ 17 เอง เพิ่งเข้าไปทำงาน กทม. เพื่อนชวนไป พอลงจากรถเมล์สาย 1 ถนนตก-สนามหลวง มองเห็นตู้แต่ไกลคิดว่าเป็นดอก 18 แต่เดินไปใกล้ๆกลับใหญ่ขึ้นๆ จนเท่า วา พอดี แปลกใจเหมือนกันเวลาเปิดจริงๆผมอยู่ใกล้ๆจนตู้จับขอบดอกได้ ทำไมดอกสั่นนิดเดียวและแรงปะทะก็ไม่มาก แต่เดินออกมาถึงตรงแท่นวางเครื่องเสียง กลับทนแทบจะไม่ไหว เพราะมันบีบหน้าอกมาก หูไม่ต้องปิด เพราะเป็นห่วงหัวใจมากกว่า อึดอัดมาก ต้องเดินเข้าไปหาตู้ถึงหาย ไม่คิดว่ามันจะเป็นตำนาน ปลื้มใจที่ ไได้เห็นของจริงแล้วได้กลับมาเล่าให้คนรุ่นหลังฟังเพราะปัจจุบันไม่มีแบบนั้นแล้ว ก็อยากให้มีอีกนะถ้ามีอีกจะลงทุนจะเิดินทางเข้าไปดูที่ กทม อีกครั้ง อ้อ อีกอย่าง แม่เหล็กก็เป็นแบบไฟฟ้า ด้วย