พูดถึงงานลักษณะนี้ปีที่แล้วผมก็มีหนึ่งงาน เป็นร้านที่ผมลงเครื่องเสียงให้ แถวแฟลตคลองจั่น เป็นลูกค้าประจำ(หนุ่มฮอร์โมนหญิง) ร้องคาราอยู่ดีๆ สักพักขอตัวพักพวกขึ้นไปที่ห้องพัก หายไปสองชั่วโมงไม่ยอมลงมา เพื่อนโทรหาไม่ร้บสาย บุกขึ้นไปที่พักงัดประตูเข้าไปหมดสติคาห้องพัก (ไม่เคยแสดงอาการ) ส่งโรงพยาบาลรามคำแหง สุดท้ายไม่รอด พักพวก(ก๊วนเดียวกัน)จ้างให้ไปลงคาราที่วัดห้วยขวาง เพราะเจ้านี้ชอบร้องเพลงเป็นชีวิตจิตใจโดยเฉพาะเพลงสุดท้าย ลงคาราในศาลาวัดห้วยขวาง คนแถวนั้นก็งงเหมือนกัน พักพวกใส่สูทเรียงแถวร้องเพลงน้ำตาท่วมศาลา ผมคุมเครื่องก็เลยพลอยเศร้าไปด้วย สังขารเป็นสิ่งไม่เที่ยงจริงๆ คนตายทำธุรกิจก็กำลังรุ่ง สุดท้ายก็เอาอะไรไปไม่ได้ ขอบคุณพี่สุภชัยที่นำสิ่งดีๆมาแบ่งปันครับ