ผมขอเล่าความเป็นมาหน่วยหนังของผมหน่อยนะครับ ล่วนตัวชอบหนังกลางแปลงแต่เด็กๆ โตขื้นมีโอกาสไปทำงานโรงงานนำ้ตาลที่อุดรเก็บเงินจนซื้อเครื่องฉายกลับมาได้ก็ล้มลุกคลุกคลานมาไม่มีรถก็ต้องเช่าลำบากมากกลับมาจากฉายหนังต้องมาลงของอีกพอมีโอกาสกู้เงินมาซื้อรถ6ล้อได้ก็มาโดนหลอกอีกหมดเงินกับรถไปพอสมควร ไหนจะต้องฟังคำเยาะเย้ยจากพวกนักดูหนังเรื่องระบบเสียงสมัยแรกๆทำเครื่องเสียงเอง หนุ่มๆไฟกำลังแรง ถ้าใจไม่รักจริงทิ้งไปแล้วทำหนังต้องใจรักหาลูกน้องที่ชอบหนังด้วยยิ่งดี ตอนนี้ผมอายุมากแล้วเริ่มอิ่มตัวแล้วมีลูกชายคนเดียวด้วยวงการหนังก็เริมเปลี่ยนผ่านระบบฉายจากฟิล์สู่ดิจิตอลด้วยยังไม่รู้จะไปทางไหนเลย เล่าไห้ฟังเล่นๆครับ