งานนี้...มีนักรบไหมครับ.... 
นั่นนะสิ อยากรู้ด้วยคน แต่เดาเอาว่า ไม่น่าจะพลาด
มีเรื่องเล่าขำๆ ในทีมนักดนตรีของวงผม มีน้องคนหนึ่งเป็นนักดนตรีสำรอง ไว้คอยเปลี่ยน มือกลอง มือเบส มือกีต้าร์เวลาปวดเบา มันชอบรถเก่ามากๆ มีงานที่ไหน มันไม่ยอมพลาด โคราช ชัยภูมิ เพชรบุรี ชลบุรี ฯลฯ
ไกลขนาดไหนก็ไป ห้ามก็ไม่ฟัง มีงานเล่นดนตรีมันก็หนี คือมีใจรักชนิดเข้าในสายเลือดเลย เขามีชมรมเป็นหลักเป็นฐาน เวลาไปแต่ละงานเขาก็ได้รับเชิญในฐานะ STAFF คิดดูถ้าจัดไกลๆนี่ ก็ 2-3 วัน ที่มันหายไป รถมอร์ไซค์ครับที่เป็นพาหนะ นำไป ไม่ใช่รถยนต์
ผมเคยถามว่า เฮ้ย ตำรวจเขาไม่จับพวกมึงหรือว๊ะ รถแมร่งก็ดัง ขี่ก็กวนตรีนชาวบ้านชาวช่องเขา
มันตอบว่า โอ้ย! ไม่หรอกพี่ พวกจัดงานน่ะเขาเส้นใหญ่ เขาเคลียร์ได้ เขาเคลียร์ไว้หมดแล้ว
มีอยู่วันหนึ่ง ผมได้ข่าวว่ามีงานรถเก่าที่จังหวัดพิจิต พอดีมือกลองประจำติดธุระ ไปไม่ได้เราจึงต้องล๊อคไอ้น้องที่ว่านี้ไว้ บังเอิญงานที่จะไปเล่นคือทุ่งโพธิ์ทะเล กำแพงเพชร เป็นทางจากกำแพงเพชร-พิจิตร บ้านงานอยู่ข้างถนนใหญ่ มันตั้งกลองไปหูแทนที่จะฟังเสียงกลอง มันกลับตะแคงหูคอยฟังเสียงมอร์ไซค์ ที่บรรดาพรรคพวก นิยมรถเก่าบิดกันไปเป็นขบวน หน้าก็เง้างอ บ่นปอดๆแปดๆ ตั้งเวทีเสร็จสรรพ ลองซาวด์เรียบร้อย มันก็ยังไม่
หายหน้างอ พอดีถ่านไมค์ลอยหมด ไม่ได้เตรียมไปต้องออกไปซื้อ เลยเรียกมันขึ้นรถไปด้วย มันก็บ่นงอนๆว่างานที่เขาจัดห่างออกไป อีก 30 กว่าโลเอง น่าเสียดาย ขับรถออกจากบ้านงานมาได้ไม่ถึงโล เจอมอร์ไซค์เก่าจอดข้างทางนับ20กว่าคัน ชลอรถดู อั๊ย!มีโซ่คล้องร้อยล้อหน้ารวมกันเอาไว้ มีเด็กวัยรุ่นนั่งหน้าแห้งอยู่ใกล้ สอบถามได้ความว่า ตำรวจเรียกตรวจ ขอดูเอกสารทะเบียนรถ ไม่สามารถสแดงได้ เลยถูกกักไว้ก่อน ไว้หาเอกสารได้ค่อยมารับรถไป ไอ้ลูกน้องผมหน้าเหลือ 2" ไหนว่าเคลียร์ได้ ตุ๋ย!! ผมซ้ำมันไป
์
