ผมว่าน่าจะถึงจุดเปลี่ยนของวงการทำตู้ลำโพงเมืองไทยแล้ว ถ้าเราเปิดใจให้กว้างหน่อย ยอมรับในสิ่งใหม่ๆ การฝังใจกับสิ่งเก่า จะทำให้เราพัฒนาล้าหลังประเทศอื่น หรือคิดว่าไปเอาของเค้าแล้วเสียหน้า ก็เปลี่ยนความคิดกันใหม่
อาจารย์ท่านมีหลักการในการคำนวน ไม่ใช่คิดเอาเองว่าดีแล้วนำออกมาเผยแพร่ให้กับสมาชิก
ไม่เหมือนกับคนทำตู้บางคนที่ผมไปเจอมา ฝังใจกับสูตรที่เองได้มา หรือคิดขึ้นมาเอง พอไปแนะนำเค้า ก็ไม่ยอมรับ ขนาดเอาซาวด์ piano เคาะตั้งแต่ลิ่มต่ำสุด จนถึงลิ่มสู่งสุด เสียงที่ออกมาผ่านตู้ลำโพงขาดๆ หายๆ ก็ยังไม่ยอมรับ กลับหาว่าน้ำหนักที่เคาะลงไปไม่เท่ากันบ้าง อะไรทำนองนั้น
คนที่ทำตู้ออกมาขายน่าจะคิดละเอียดสักนิด พอคนอื่นเขามีการพัฒนาแต่เราไม่พัฒนา เราก็เท่ากับย่ำเท้าอยู่กับที่ พอจะทำแบบเค้าบ้าง เพราะเคยต่อต้านก็นึกละอายใจ ก็เข้าทำนองเกลียดตัวกินไข่ เกลียดปลาไหลกินน้ำแกง ก็เพราะการไม่ยอมรับ ไม่เปิดใจให้กว้าง หรือกลัวเสียหน้า พอคนอื่นเค้าพัฒนา ก็ต้องวิ่งตามเค้าไงครับ
ไม่มีอะไรมากครับ ครั้งหนึ่งเคยมีเหตุการณ์ไม่ยอมรับขึ้นมา ผมก็บอกเล่าเพื่อเป็นอุทาหรณ์ให้กับสมาชิกได้นำไปคิด จะได้ร่วมกันพัฒนารูปแบบตู้ลำโพงให้มันหลากหลายขึ้น หลายหัวดีกว่าหัวเดียวนะครับ
....ผมก็ว่าอย่างงั้นแหละครับ..ป๋าบุญเสริม โอกาสผิดพลาดมีน้อยแก้ไขก็ง่าย...
ยานอวกาศถูกสร้างขึ้นมาล้วนมาจากหลักการล้วนๆๆ ไม่ได้เกิดจากการคาดเดา...เกี่ยวกันใหมเนี๊ย
....สูตรตู้ลำโพงทีผมเคยเก็บเอาไว้ตัวใหนที่ไม่มีกราฟเปรียบเทียบระหว่างตู้กับดอกผมลบทิ้งหมดเลยพอมาเจอสูตร
...ท่านอาจารย์...
