ห้องนี้ช๋ายยังเตเหรืองโหม่ ความโหร่ทังเพกะมีเหมือนกันแหละพี๋น่องเห้อ
ของบังมิตร พอบอกอาการมา ผมสันนิฐานหวาเป็นเถหัวแจ็ค
เถหวาพอบังเอาวงจรมาห้ายแลผมม้ายหาญแหลง
เดี๋ยวหาหวาสอนมนต์ห้ายฤาษี สอนดนตรีห้ายคนธรรพ์
เรามันจิ๊กโก๋นั๋งหัวพาน หาญเทียบกับจิ๋กโก๋ห้างดายพรือ 
แหล่วกาไม่บอก
ผมงมโหย่ตั้งแต่ปีแหล่วนุ
ขนาดเปิดเครื่อง จ็อดเบอร์ไอซีแล้วไปหาดาต้าชีทในกูเกิลมาแล แหล่วก็ลงความเห็นว่ามันไม่ใช่
เราต้องหาไอตัวบล็อคไดอะแกรมทางเดินสัญญาณมากอน ไม่มีเส้นทางเดินสัญญาณกอเหมือนเดินอยู่ในคืนเดือนมืด ไม่รู้จะไปทางไหน ไม่รู้จะเริ่มตรงไหนอย่างไร เพราะเราหามายประสบการณ์เรื่องซ่อมคอมเพรสเซอร์
เคยติดต่อเมลไปหาบริษัทที่เป็นตัวแทนจำหน่ายปรีโซนัสในไทยกอไม่ตอบรับใดๆทั่งสิ้น(นีถ้ามันตอบรับว่าให้ส่งไปซ่อม น่าว่าเสียค่าโหม่นัดเหนียน)
ผมกอพอมีความโหร่อิเลค หีดๆหุ่ยๆ(แต่ได้เกรด4น่าน)ถึงว่าจ็อบมาทางไฟฟ้ากอดิ
ความพยายามของผมนีเป็นปีเลยนั่น หวางอีซ่อมได้ แต่พอมาสรุปตอนท้าย เขาเรียกว่าต็อกม้าตายครับ ประเภทเส้นผมบังภูเขา
แตกอภูมิใจเท่หาจุดปัญหาจนพ็อบ ประสบการณ์เพิ่มมาอีกนึงเรื่อง รอยหยักในสมองเพิ่มมาอีกนึงขีด